Rozvel i dokument "Leteći tanjiri" čini se da pruža sasvim dovoljno odgovora na poznatu enigmu...
Prvog dana, svima je sve bilo jasno, jer su nađeni ostaci nepoznate letilice. Sve to zabeležila je celokupna svetska štampa. Sutradan je, međutim, sve dovedeno u pitanje…
O Rozvelu znamo samo iz filmova, serija, od strastvenih istraživača NLO-a i teoretičara zavere koji za „zataškavanje činjenice da nismo sami“ krive vladu, a onda i od Foksa Moldera iz poznate i kultne serije DOSIJE X.
Na Internetu su se, međutim, pojavili mnogobrojni dokumenti koji poprilično dokazuju da se nešto, zaista, desilo u Rozvelu. Među tim dokumentima je, možda, najzanimljiviji dokument koji je direktoru FBI-a poslao specijalni agent Gaj Hotel 1950. godine i koji se zove „Leteći tanjiri“.
U memorandumu „Leteći tanjiri“, agent Hotel direktno obaveštava da je jedan od istražitelja vazdušnih snaga izjavio da su u Novom Meksiku otkrivana tri "leteća tanjira".
Rečeno je da su tanjiri okrugli, prečnika 15 metara, i da imaju podignut centralni deo. U tanjirima su se nalazila po tri tela vanzemaljaca koji su ličili na ljude, ali su bili visoki samo jedan metar i dodaje da je njegov izvor, ime je precrtano u dokumentu, rekao da misli da su se vanzemaljci „okupili“ baš u Rozvelu, jer američka vlada ima moćne radarske sisteme u tom području koji su verovatno omeli kontrolni mehanizam letećih tanjira. U drugom, pak, memorandumu pod nazivom „Hitno“, koji je upućen direktoru FBI-a, stoji da je 1947. otkriven leteći tanjir. U tom dopisu se navodi da letelica „liči na meteorološki balon“ i da je podvrgnuta testiranjima. Kao da je baš tada dobijena ideja o besomučnom korišćenju najpoznatijeg odbrambenog motiva pod nazivom „meteorološki balon“. Iste godine, neočekivano, vojni zvaničnici su prvo izdali saopštenje za javnost u kojem su naveli da su „brojne glasine o letećim tanjirima postale stvarnost“, jer se pripadnicima vojne jedinice u Rozvelu „posrećilo da otkriju jedan leteći tanjir“, ali je ubrzo, očekivano, tačnije samo 24 sata nakon ovog saopštenja, objavljeno da je leteći tanjir, zapravo, vremenski meteorološki balon.
Nakon priče o najpoznatijem meteorološkom fenomenu, priča o vanzemaljcima je, postepeno, utihnula.
Video materijal, koji je devedesetih godina prošlog veka javnosti predstavio Rej Santili se ubrzo pokazao kao lažan. Santili je, međutim, tvrdio da je video napravio po uzoru na pravi snimak autopsije koji je odgledao i „koji stvarno postoji“.
Da Santilov slučaj nije usamljen, barem što se manipulativnog prilaza tiče, pokazuje i knjiga L.A. Times, koji, uprkos protoku vremena, uporno insistira na sovjetskim špijunskim letilicama. Dakle, ništa novo...
Isto tako, FBI je pre izvesnog vremena "otvorio" arhive vezane za Rozvel. Sem nekih dokumenata o ispitivanjima koja su se desila nekoliko godina posle zagonetnog događaja, takođe - ništa novo.
Čini se, ipak, da je nešto drugo postignuto. Naime, uspostavljena je, barem što se tiče nepoznatih letećih objekata, do tada nepoznata, matrica ponašanja. Uz fenomen meteorološkog balona. G.Z.
Prvog dana, svima je sve bilo jasno, jer su nađeni ostaci nepoznate letilice. Sve to zabeležila je celokupna svetska štampa. Sutradan je, međutim, sve dovedeno u pitanje…
O Rozvelu znamo samo iz filmova, serija, od strastvenih istraživača NLO-a i teoretičara zavere koji za „zataškavanje činjenice da nismo sami“ krive vladu, a onda i od Foksa Moldera iz poznate i kultne serije DOSIJE X.
Na Internetu su se, međutim, pojavili mnogobrojni dokumenti koji poprilično dokazuju da se nešto, zaista, desilo u Rozvelu. Među tim dokumentima je, možda, najzanimljiviji dokument koji je direktoru FBI-a poslao specijalni agent Gaj Hotel 1950. godine i koji se zove „Leteći tanjiri“.
U memorandumu „Leteći tanjiri“, agent Hotel direktno obaveštava da je jedan od istražitelja vazdušnih snaga izjavio da su u Novom Meksiku otkrivana tri "leteća tanjira".
Rečeno je da su tanjiri okrugli, prečnika 15 metara, i da imaju podignut centralni deo. U tanjirima su se nalazila po tri tela vanzemaljaca koji su ličili na ljude, ali su bili visoki samo jedan metar i dodaje da je njegov izvor, ime je precrtano u dokumentu, rekao da misli da su se vanzemaljci „okupili“ baš u Rozvelu, jer američka vlada ima moćne radarske sisteme u tom području koji su verovatno omeli kontrolni mehanizam letećih tanjira. U drugom, pak, memorandumu pod nazivom „Hitno“, koji je upućen direktoru FBI-a, stoji da je 1947. otkriven leteći tanjir. U tom dopisu se navodi da letelica „liči na meteorološki balon“ i da je podvrgnuta testiranjima. Kao da je baš tada dobijena ideja o besomučnom korišćenju najpoznatijeg odbrambenog motiva pod nazivom „meteorološki balon“. Iste godine, neočekivano, vojni zvaničnici su prvo izdali saopštenje za javnost u kojem su naveli da su „brojne glasine o letećim tanjirima postale stvarnost“, jer se pripadnicima vojne jedinice u Rozvelu „posrećilo da otkriju jedan leteći tanjir“, ali je ubrzo, očekivano, tačnije samo 24 sata nakon ovog saopštenja, objavljeno da je leteći tanjir, zapravo, vremenski meteorološki balon.
Nakon priče o najpoznatijem meteorološkom fenomenu, priča o vanzemaljcima je, postepeno, utihnula.
Video materijal, koji je devedesetih godina prošlog veka javnosti predstavio Rej Santili se ubrzo pokazao kao lažan. Santili je, međutim, tvrdio da je video napravio po uzoru na pravi snimak autopsije koji je odgledao i „koji stvarno postoji“.
Da Santilov slučaj nije usamljen, barem što se manipulativnog prilaza tiče, pokazuje i knjiga L.A. Times, koji, uprkos protoku vremena, uporno insistira na sovjetskim špijunskim letilicama. Dakle, ništa novo...
Isto tako, FBI je pre izvesnog vremena "otvorio" arhive vezane za Rozvel. Sem nekih dokumenata o ispitivanjima koja su se desila nekoliko godina posle zagonetnog događaja, takođe - ništa novo.
Čini se, ipak, da je nešto drugo postignuto. Naime, uspostavljena je, barem što se tiče nepoznatih letećih objekata, do tada nepoznata, matrica ponašanja. Uz fenomen meteorološkog balona. G.Z.
Нема коментара:
Постави коментар