Pozornica istorijski prelommnog događaja – Konstantinopolj. Godina – 626. Raspad istočno-rimske odbrane balkanskog poluostrva ulazio je u završnu fazu. Najezde Slovena i Avara su kao najgora elementarna nepogoda pogodili Carstvo na Bosforu. Persijska opasnost u Aziji i gubitak Sirije, Palestine, Egipta… pojačavale su zebnju stanovništva posrnulog carstva. Car Iraklije se, u isto vreme, nalazio u severoistočnom delu Male Azije, gde je pripremao vojsku protiv samog centra persijskog carstva.
Ne obazirući se na Iraklija, međutim, Persijanci prodiru kroz Malu Aziju i stižu preko puta prestonice sveta – Konstantinopolja. U isto vreme, u evropskom delu, avarsko-slovenska vojska od nekoliko desetina hiljada ratnika stiže pred grad Konstantina Velikog (prve avarske čete su primećene već krajem aprila 626. godine).
Naspram njih je bilo oko 12 hiljada spremnih branilaca. Avarski kagan, u međuvremenu, traži momentalnu predaju i da se Konstantinopolj napusti „u košulji“. Komandant Bon nije ni uzeo u razmatranje taj predlog. Opsada je počela 29. jula 626. g. kada kreće prvi silovit napad Avara i Slovena. Posle žestoke bitke na zidinama, odbijeni su uz strahovite gubitke. Taj prvi sudar napadača i napadnutih je neobično podigao borbeni duh prestonice. Patrijarh Sergije je hrabrio narod da izdrži i da će uz Božju pomoć pobeda doći. Sa druge strane, Avari stupaju u kontakt sa persijskom vojskom na čelu sa Šahrbarazom i dogovaraju istovremeni zajednički napad. U isto vreme pregovara se ponovo sa braniocima da predaju grad i to uz iste ponižavajuće uslove. Odgovor je bio potpuno negativan – predaje neće biti. Sve je trebalo prepustiti oružju i 7. avgusta počeo je strahovit napad Avara i Slovena na Konstantinopolj. Uz pomoć brojne i moćne borbene mehanizacije, ogromne mase su nagrnule na zidine grada. Posle ogorčene borbe, uz velike gubitke napadača, napad je ponovo odbijen. Na moru, takođe, carska mornarica potpuno je uništila slovensku flotu prilikom pokušaja prevoza Persijanaca na evropsko tle. Tom velikom pomorskom pobedom sukob je, naime, odlučen. U azijskom delu, pak, pod pritiskom carevog brata Teodora, Persijanci se povlače…U avarsko-slovenskom taboru , kao posledica poraza,dolazi do svađa i nesuglasica. Avarski kagan optužuje Slovene za neuspeh i daje da se nekoliko njihovih vođa ubije. Dolazi do otkazivanja poslušnosti od strane Slovena i Avari se u panici bezglavo povlače (izbio je sukob i između njih samih)…
Strahovitim porazom pod Konstantinopoljem, Avari su postali bleda senka nekadašnje sile. Svi narodi koji su do tada priznavali njihovu vlast su se oslobodili ponižavajućeg ropstva (uništio ih je Karlo Veliki krajem 8. veka (796) – „propadoše kao Obri“). Što se tiče balkanskog poluostrva Carstvo je izgubilo Balkan (sem primorskih gradova i to ne svih) u faktičkom smislu i ogromne mase Slovena su ga naselile. Potonji carevi su u narednim vekovima preseljavali ogromne mase Slovena u Malu Aziju i severnu Siriju. Sa druge strane, stanovništvo tih područja su naseljavali na područje jugoistoka Evrope (severna Grčka, Makedonija, Trakija…) ne bi li, koliko toliko, preokrenuli demografsku situaciju na terenu… Ipak, to je deo druge priče… P. S. Koliko je situacija bila dramatično demografski promenjena najbolje govori podatak da se do sredine 13. veka čak na Peloponezu (sem primorskih gradova) održao slovenski jezik u upotrebi i da je proces rehelenizacije trajao, uz borbu i žestok otpor Slovena, više vekova… Naime, čak su i krstaši, koji su ovladali poluostrvom početkom 13. veka, vodili žestoke borbe protiv Slovena… Z. M.
Нема коментара:
Постави коментар